Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
naplotkować — dk IV, naplotkowaćkuję, naplotkowaćkujesz, naplotkowaćkuj, naplotkowaćował «opowiedzieć dużo plotek; narobić plotek» Naplotkować bardzo na kogoś. naplotkować się «poplotkować tak długo, dużo, że się ma tego dość; naopowiadać na kogoś plotek… … Słownik języka polskiego
gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… … Słownik frazeologiczny
gęba — ż IV, CMs. gębabie; lm D. gąb (gęb) 1. rub. «usta, wargi, jama ustna; także jako miejsce, gdzie się znajdują narządy mowy; mowa» Chodził z otwartą gębą. Nie wypuszczał fajki z gęby. ◊ Gęba (gębę) na kłódkę! «milcz, nie mów ani słowa; dochowaj… … Słownik języka polskiego
namleć — dk XI, namlećmielę, namlećmielesz, namlećmiel, namlećmełł, namlećmełła, namlećmełli, namlećmielony, namlećmełłszy «zemleć wiele, zemleć pewną (wystarczającą, określoną) ilość czegoś» Namleć mąki, kawy, pieprzu. ◊ pot. Namleć językiem, posp.… … Słownik języka polskiego
zapodać — dk I, zapodaćam, zapodaćasz, zapodaćają, zapodaćaj, zapodaćał, zapodaćany zapodawać ndk IX, zapodaćdaję, zapodaćdajesz, zapodaćwaj, zapodaćwał, zapodaćwany 1. pot. «powiedzieć, poinformować, zawiadomić, przedstawić; nagadać, naplotkować,… … Słownik języka polskiego
